homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis
miseriis
quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et
numquam in eodem statu permanet
et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et
adducere eum tecum in iudicium
quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne
tu qui solus es
breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est
constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt
recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut
mercennarii dies eius
lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et
rami eius pullulant
si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus
fuerit truncus illius
ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum
plantatum est
homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus
ubi quaeso est
quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus
arescat
sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum
non evigilabit nec consurget de somno suo
quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut
abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi
tempus in quo recorderis mei
putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus
nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea
vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum
porriges dexteram
tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis
meis
signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti
iniquitatem meam
mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo
lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra
consumitur et homines ergo similiter perdes
roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret
inmutabis faciem eius et emittes eum
sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non
intelleget
attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super
semet ipso lugebit
